GATE MAGAZINE

          ชีวมวลสะสมในปริมาณที่มากทุกปีในพื้นที่ป่าหลายแห่ง ขาดการบริหารจัดการชีวมวลในป่าที่ถูกต้องตามหลักวิชาการ แนวคิด BURNING ZERO แบบสุดขั้ว กฎหมายและระเบียบราชการเป็นอุปสรรคในการจัดการไฟป่า นโยบายไม่เป็นระบบ ขาดความต่อเนื่องตั้งแต่บนลงล่าง และขัดกันเอง รวมศูนย์อำนาจจัดการไฟป่า ความขัดแย้งทางตรงและเชิงโครงสร้าง           ประเด็นต่างๆที่ยกมาข้างต้น คือปัญหาและสาเหตุที่เคยนำเสนอไว้แล้วในช่วงที่ผ่านมา มีด้วยกันทั้งหมด 7 ตอน ครอบคลุมตั้งแต่มายเซ็ต ปริมาณเชิงเพลิงในป่า การบริหารจัดการ ไปถึงปัญหาเชิงโครงสร้าง โดยหาอ่านย้อนหลังได้ในเพจนี้ เมื่อพูดถึงทางออกก็ต้องบอกว่า ภาคประชาชนกับภาคประชาสังคมและชุมชน ก้าวหน้าก้าวไกลไปมากกว่าราชการรวมศูนย์มากแล้ว ข้อเรียกร้องต่างๆในเชิงนโยบายโดยภาคประชาชนต่อรัฐบาลที่ผานมาก็ยังไม่ได้รับการตอบสนอง กฎหมายอากาศสะอาดก็ไม่ขยับไปไหน กระจายอำนาจถ่ายโอนภารกิจจัดการไฟป่า ต้องบอกว่าครึ่งผีครึ่งคน คือโอนงบประมาณ(ปี66)แต่ไม่โอนคนหรือเพิ่มคนให้ท้องถิ่น จะถ่ายโอนภารกิจและอำนาจจัดการป่าไม้และไฟป่า ก็ต้องประเมินศักยภาพท้องถิ่นก่อนคอยว่ากัน วันนี้ถ้าด

  🔥 ตอน 1️ PARADIGM เปลี่ยน จัดการไฟป่าก็เปลี่ยน 📌 วันนี้อุปสรรคสำคัญอีกประการหนึ่งในการบริหารจัดการไฟป่าก็คือ แนวคิด ZERO BURNING แบบสุดขั้ว แนวคิดนี้ เป็นแนวคิดของชั้นชนกลางในเมืองบางกลุ่มและผู้บริหารจำนวนมาก แทบทุกระดับในกระทรวงทรัพย์ฯ ที่ไม่เห็นด้วยกับการใช้ไฟลดปริมาณชีวมวลในป่าทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะถูกต้องตามหลักวิชาการหรือไม่ก็ตาม เนื่องจากแนวคิดนี้มองว่า “ถ้ามีควันก็ต้องมีไฟ ถ้ามีไฟก็ต้องมีควัน” ดังนั้นถ้าไม่ให้เกิดหมอกควันอีก ก็ต้องไม่มีการเผาทุกรูปแบบ เดิมทีแนวคิดนี้ปรากฏอยู่ในกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับป่าไม้ ห้ามมิให้ผู้ใดเผาป่าทุกรูปแบบ เพราะการเผาป่าเป็นการทำลาย ไม่ใช้การบำรุงดูแลรักษาป่า ซึ่งในหมู่ผู้รักษากฎหมายป่าไม้ส่วนใหญ่ก็มองไปในทิศทางเดียวกัน เราจึงเห็นคำสั่งและประกาศจังหวัด ออกมาในแนวเดียวกันทุกปี คือ ห้าม งดการเผา แล้วก็ห้าม งดการเผา กระทั่ง 5 ปีที่ให้หลัง เป็นช่วงเวลาที่เกิดปัญหาหมอกควันไฟป่าสะสมในปริมาณที่มากในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน จนทำให้ค่าเฉลี่ยฝุ่นควันสะสม หรือค่า PM 10 และ PM 2.5 อยู่ในระดับที่สูงติดต่อกันหลายวันเป็นประจำทุกปี บางปีเครื่องบินลงจอดได้ เศรษฐกิ