GATE MAGAZINE

ตีพิมพ์ในวารสาร CM USR MAGAZINE  ปี ที่ 4 ฉบับที่ 2 ประจำเดือน เมษายน - มิถุนายน 2559 การทำงานเพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อมที่มุ่งสนองต่อองค์กรและแหล่งทุน โดยเอากลุ่มเป้าหมายเป็นสินค้าหรือว่าตัวประกันแบบเดิมนั้นนับวันจะสูญพันธุ์ลงไปเรื่อยๆ การทำงานด้วยใจ เปิดกว้างเรียนรู้ปัญหาและความต้องการของชาวบ้าน กลับสร้างการเปลี่ยนแปลงภายในและความแตกต่างของเนื้อหาและกระบวนการทำงานบนเส้นทางเดียวกันได้อย่างชัดเจน จุดร่วมของความแตกต่างในเส้นทางเดียวกันกรณีแม่แจ่มโมเดลและแม่แจ่มโมเดลพลัส ไม่ได้เกิดขึ้นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่มีพัฒนาการของการเรียนรู้ร่วมกันที่นำไปสู่เนื้อหา และกระบวนการที่สร้างความร่วมมือมาอย่างต่อเนื่อง ระหว่างท้องถิ่นท้องที่ หน่วยงานด้านป่าไม้ในระดับจังหวัด ภาคประชาสังคม และชาวบ้าน นับตั้งแต่ โครงการต่อยอดต้นแบบการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในพื้นที่อำเภอแม่แจ่มและอำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ ภายใต้แผนพัฒนาจังหวัดเชียงใหม่ในปีพ.ศ.2554 มีผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่เป็นประธาน แต่งตั้งคณะกรรมการอำนวยการพัฒนาและจัดระเบียบที่ดินในพื้นที่อำเภอแม่แจ่ม อำเภออมก๋อย แล

เห็ดนรกในอุ้มมือเทพพระเจ้ากาลี สำหรับผมแล้วเป็นเรื่องตลกเศร้าที่ภาคเอกชนเชียงใหม่(บางส่วน)ออกมาประกาศไม่ซื้อเห็นเผาะ หรือเห็นถอบ อันเป็นผลิตผลจากการเผาป่า มีการเชิญชวนโรงแรมและร้านอาหารงดการซื้อขาย และนำมาจำหน่ายในตลาด การประกาศดังกล่าว ไม่ได้สะท้อนให้เห็นวิธีการแก้ไขปัญหาของเอกชนเชียงใหม่ ที่จะสร้างความร่วมมือแก้ไขไฟป่าในทางที่สร้างสรรค์ แต่ทว่ากลับโยนบาปให้ชาวบ้านโดยปราศจากความรู้ความเข้าใจต่อปัญหาที่เกิดขึ้นในขณะนี้ ถามว่าการ บอยคอต  ไม่ซื้อเห็นถอบที่เกิดขึ้นหลังการเผาป่ามีผลต่อชาวบ้านมั๊ย...? ตอบได้ว่า "ไม่มีหรอกครับ" ในตลาดสด ตลาดริมทาง ข้างทาง เร่ขายในหมู่บ้าน ก็แทบจะไม่พอขายกันอยู่แล้ว โดยเฉพาะในช่วยหัวปีที่เห็ดถอบเริ่มออกใหม่ๆ กิโลละ 300 บาท แทบจะไม่ค้างตลาดอยู่แล้ว ถ้าย้อนถามกลับไป การที่ห้างร้านเหล่านี้บอยคอย ไม่ซื้อขายเห็นถอบที่เกิดขึ้นหลังการเผา  นั่นก็แสดงว่าที่ผ่านมาเห็ดถอบที่ขายอยู่ในห้างร้านก็ล้วนเป็นเห็นถอบที่ขึ้นหลังการเผาป่า ซึ่งนั้นก็หมายความว่า ที่ผ่านมาห้างร้านเหล่านี้ก็สนับสนุนการเผาป่าด้วยเช่นกัน หรือจะอ้างว่ามาจากการเพาะคงฟังไม่ขึ

อาจารย์ผม ๑๓ ปี กับ ส.ศิวรักษ์ ความจริง ความดี ความงาม...กับวาทะกรรมล้มเจ้า ภาพ สมเกียรติ มีธรรม, ส.ศิวรักษ์, ปรีดา เรืองวิชาธร นักจัดกระบวนการเรียนรู้, พิภพ อุดมอิทธิพงศ์ นักแปล เรื่องความเป็นศิษย์อาจารย์ระหว่างวัฒนธรรมตะวันตกกับตะวันออกต่างกันมาก ตะวันตก ศิษย์ต้องหาทฤษฏีมาลบล้างอาจาย์ เช่น เพลโต โสกราตีส อริสโตเติล ฯลฯ ตะวันออกศิษย์ต้องเดินตามอาจารย์ ยุคสมัยใหม่มีนอกกรอบบ้าง แต่ความเป็นศิษย์อาจารย์ก็ยังคงอยู่ ๑๓ ปีแห่งความทรงจำดีๆ และเป็นรากฐานสำคัญที่ทำให้ผมและอีกหลายๆคนเติบโตบนเส้นทางอันแน่วแน่ คงปฏิเสธไม่ได้ก็คือ สำนัก ส.ศิวรักษ์ ผมเองเข้าไปในสำนักนี้โดยไม่ตั้งใจ แต่ ๑๓ ปีผ่านไปทำให้ผมได้คำตอบที่ไม่ต้องถาม หลังออกจากสำนักนี้ ซึ่งมีแต่เสือแต่สิงห์ที่เติบใหญ่ไปตามเส้นทางของตนเอง แต่สิ่งที่ติดตัวศิษย์สำนักนี้ไปก็คือ ความจริง ความดี ความงาม ที่สำนักนี้มอบให้ แต่สำนักนี้ก็มีคำถามมากมายจากสังคม ถูกกล่าวหา ถูกด่า ว่าไม่เอาสถาบันบ้าง ล้มเจ้าบ้าง จนถูกฟ้องก็มี โดยเฉพาะอย่างยิ่งยุคทหารครองเมือง คลิปที่อาจารย์พูดถึงพรรคอนาคตใหม่ไม่กี่วันที่ผ่านมา กับที่พูดเมื่

การเมืองเรื่องหมอกควันไฟป่า ภาค 2 สมเกียรติ มีธรรม การเมืองเรื่องหมอควันไฟป่า ไม่ใช่เป็นเรื่องความเชื่อ.. เชื่อ&ไม่เชื่อ ตัดคำว่าเชื่อไม่เชื่อออกได้เลยครับ ใครที่ไม่อยู่ในพื้นที่จริง ไม่มีประสบการณ์ตรงในพื้นที่ย่อมมีคำถามมากมาย แต่สำหรับผมแล้ว "ฟันธง" ได้เลยว่า ไฟป่าซึ่งเกิดจากคนเผาในช่วงเวลานี้ มีเรื่องการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง ในบทความครั้งก่อน ผมแยกออกเป็น 3 ประเด็นคือ  ความขัดแย้ง ความต้องการงบประมาณต่อเนื่องของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ความต้องการหาทุนจากแหล่งทุน ในบทความภาค 2 นี้ขอพุ่งไปตอบคำถามที่หลายคนค้างคาใจว่า"เผาเอางบ"กันหรือไม่ และพุ่งไปประเด็นความขัดแย้งเป็นหลัก นับตั้งแต่ระดับชุมชน ซึ่งเป็นความขัดแย้งภายในหมู่บ้านตามอ่านได้ในบทความครั้งก่อน นอกจากนั้นยังมี ความขัดแย้งระหว่างชาวบ้านกับหน่วยงานอุทยาน หน่วยงานป่าไม้ในแต่ละพื้นที่ความขัดแย้งที่เกิดจากการบริหารแบบ single command ในที่นี้ ขอเริ่มจากคำถามที่ว่า.....? ๑.  เผาเอางบกันหรือเปล่า คำว่าเผาเอางบ มีคนตั้งคำถามมากมายในสถานการณ์ปัจจุบัน แต่ก็หาทางพิสูจน์ไม่ได้ ในบทความนี้ผมก็มานั่งคิดว่า